ชีวิตหลัง Covid-19@ขอนแก่น (ตอนที่ 2/6)
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….
^^^^^^^^^^^^^^
กลุ่ม 2 อุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับอนามัยและความสะอาด
คุยกันต่อ ชีวิตหลังโควิด-19 แม้ไม่มีใครตอบได้ว่าจะจบลงเมื่อใด แต่ต้องมีชีวิตหลังจากนี้กันไปให้ได้ หาก..รอดไป แล้วจะใช้ชีวิตกันต่อยังไง เมื่อโลกเปลี่ยนไป อย่างสิ้นเชิง…
ตอนที่ 1 เราคุยกันว่า ธุรกิจที่มาแรง คือ เวชภัณฑ์ และยา คราวนี้ มาถึง ตอนที่ 2 เป็นเรื่องของการป้องกันเชื้อโรค คือ อนามัยและความสะอาด
ความจริงทั้งสองเรื่อง เป็นวิชาสุขศึกษา ที่พวกเราเรียนสมัยเด็กๆ ไม่ใช่เรื่องใหม่ ที่ต้องมาปรับตัวใหม่ เพียงแต่เราอาจจะละเลย ไม่ใส่ใจ จึงเป็นการเปิดโอกาสให้เชื้อโรคเข้ามาโจมตีเรา ให้เกิดโรคภัยต่างๆตามมา อย่างท้องเสีย เป็นหวัด นั่นเป็นโรคประจำถิ่น แบบธรรมดา ใช่ไหม…
พอมาถึงยุค โควิด-19 ระบาด ติดง่ายดาย ตายเร็ว คนช้อค ต้องปิดเมือง กักตัวอยู่ในบ้านกันเกือบทุกคน แล้วใช้มาตรการเดียวกันทั้งโลก ไม่ตกใจกันได้ไงล่ะ…
มองภาพรวมของตลาดใหญ่ของตลาดทุนรดับประเทศกันก่อน นักลงทุนในตลาดหุ้น มองกิจการกลุ่มนี้กันเอง มีอยู่เพียง 2 บริษัท มูลค่าการซื้อขายราคาตลาดราว 68 หมื่นล้านบาท เมื่อมีการนี้ แสดงว่าจะเติบโตได้อีกไกลๆเลยนะ
สินค้าที่เกี่ยวข้อง กับอุตสาหกรรมประเภทนี้ ได้แก่ หน้ากากอนามัย มีข่าวการกักตุน-ถูกจับไปแล้วก็หลายราย มีเจ้าสัว-ตระกูลร่ำรวยที่สุดในประเทศไทย บริจาคเงินสร้างโรงงานผลิตหน้ากากแจกฟรี-ผลิตได้แล้ว โรงงานเดิม ทั้ง 11 แห่ง ไม่เจอคู่แข่งเชิงพาณิชย์ คิดซะว่ามีเพื่อนร่วมงานบุญ
เจลล้างมือ ขายดี มีให้บริการทุกจุด แอลกอฮอล์-เจ้าของโรงงาน “ศิริบัญชา” ออกมาพูดเองว่า 67 ปี ของโรงงานนี้ เพิ่งขายดีที่สุดในชีวิตก็คราวนี้แหละ แต่ขายราคาเดิม มีคุณธรรมยิ่งนัก ยามวิกฤติเราจะพบ “คนดี” แบบนี้แหละ
สบู่ฆ่าเชื้อโรค ฟอกๆถูกๆ ผิวหนัง ผิวหน้า กันเชื้อโรคเข้าไปในร่างกาย ฆ่าให้ตายเกลี้ยง หมดกังวลว่า ติดยังนี่….
ชาวบ้าน อย่างชาวเรา อาจเดินไปไม่ถึงสินค้าประเภทโรงงาน แต่อุปกรณ์ทำความสะอาดอะไร ? ที่มีใกล้ตัวบ้างล่ะ…ติ๊กต๊อก…คิดเลย…
นี่ไง… ไม้กวาดทางมะพร้าว ไม้กวาดดอกหญ้า แปรงขัด ที่ตักขยะ พอได้ไหม ขายทำเงินได้นะ เขาต้องกวาดๆ กันทุกบ้าน
สบู่ แชมพู ที่ทางส่วนราชการเขามาสอนอาชีพ ทำจากวัสดุธรรมชาติอีกหลายประเภท ทำจากรังไหมบ้าง สมุนไพรบ้าง ขายได้ทั้งนั้น
สินค้าแบบบ้านๆ ของบ้านเฮา นี่แหละ ชุมชนไหนทำไม้กวาดทั้งหมู่บ้าน ทำสบู่ แชมพู ยาสระผม และอื่นๆ มีอีกไหมล่ะ ขนออกมาขายเลย…ม่วนคัก..ชีวิตหลังโควิด-19 มีความหมาย และมีความหวัง…เด้อ…
