ชีวิตหลัง Covid-19@ขอนแก่น (ตอนที่ 5/6)
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….
^^^^^^^^^^^^^^
กลุ่ม ผลิตพลาสติกภัณฑ์ กระดาษ บรรจุ อาหาร
คุยกันต่อ จากตอนที่แล้ว เรื่อง การส่งสินค้า และอาหาร เป็นธุรกิจบริการที่แนวโน้มโต อีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญ คือ “บรรจุภัณฑ์” อันหมายถึง กล่อง ถุง จาน ชาม ช้อน เป็นต้น
สินค้าประเภทอาหาร การส่งถึงมือลูกค้า แบบหน้าตาดี ร้อน หอมกรุ่น สดจากเตา ย่อมเป็นแต้มต่อ เพิ่มความเชื่อมั่นในสินค้า บวกหน้าตาดี รสชาติดี ยิ่งขายดี เข้าไปอีก จริงไหม…สูตรแบบนักการตลาดย่อมรู้โจทย์ข้อนี้ดี
ธุรกิจ ที่จะเข้ามาเป็นสาย เครือข่าย แบบแบ่งงานกันทำ กระจายธุรกิจตามความถนัด จึงเป็นเรื่อง ที่ผู้บริหารทราบดีว่า ไม่มีใครเก่งไปทุกเรื่อง ใครถนัด สันทัด เรื่องใด มอบไปทำ เฉกเช่นเดียว กับมนุษย์ ที่ต้องมีดี กับเขากันสักเรื่องซิน่า….
เรื่องของ “พลาสติก” รณรงค์กันไปทั้งโลก แล้วว่า ควรงดใช้ เพราะใช้เวลาย่อยสลายนานนับร้อยปี และเข้าไปทำร้ายสัตว์ต่างๆ เป็นมลพิษ กลับมาทำร้ายมนุษย์อีกรอบ หรือหากจะใช้พลาสติก ควรเป็นกลุ่มที่ย่อยสลาย หรือรีไซเคิลได้ ดูซิ..ตอนนี้ห้างใหญ่ เขาไม่แจกถุงพลาสติก กันแล้ว ใช่ไหมล่ะ….
ดังนั้นเรื่องของบรรจุภัณฑ์ หรือ อุปกรณ์ที่จะนำมาใส่ของ ใส่อาหาร จึง “กระดาษ” ที่ผลิตจากวัตถุดิบธรรมชาติ ย่อยสลายกลับคืนสู่ธรรมชาติ หรือนำไปรีไซเคิล ทำอะไร ต่ออะไร ได้อีกหลายรอบ จนไม่เหลือซาก เขาเรียกว่า ซีโร่เวส-Zero Waste
“กระดาษ” เป็น ตัวเลือก ที่ปรับตัวได้ดี จากเดิม กระดาษจะใช้เป็นสื่อสิ่งพิมพ์และบรรจุภัณฑ์ ราวอย่างล่ะครึ่ง คือ 50:50 แต่แนวโน้มขยับตัวเลข แล้ว เป็น 40:60 หมายความว่า มีการนำกระดาษมาใช้ผลิตเป็นบรรจุภัณฑ์ มากขึ้น เป็น 60% และดูว่า จะมากขึ้น เพราะสื่อสิ่งพิมพ์ อาจปิดตัวไปอีกหลายสำนัก
มูลค่า ของตลาดรวม ธุรกิจกระดาษของไทย มีอยู่ราว 3.3 แสนล้านบาท โตขึ้นทุกปี ยิ่งเมื่อต้องมารองรับธุรกิจอาหาร เสริฟ์ถึงบ้าน นักการตลาดของธุรกิจบรรจุภัณฑ์กระดาศ ไม่รอช้าอยู่แล้วนะ
ช่องว่างต้องไหน ที่เราจะไปขอแจม กับธุรกิจโรงงานใหญ่โต ขนาดนี้กันล่ะ ชีวิตคิดได้..ในเครือข่ายของการผลิต หรือ Supply Chain มีมากมาย ที่จะเข้ามารองรับ
ลองคิดดูนะ วัตถุดิบของกระดาษ คือ “ต้นไม้” อย่าง ยูคาลิปตัส ไผ่ ใครมีที่ดิน รีบคิดวางแผน ปลูกซะเลย-จะได้รับการยกเว้น การเก็บภาษีที่ดิน ด้วยนะ หากนำมาทำประโยชน์
บ้านเฮา-ขอนแก่น มีโรงงานกระดาษ ของ ”กลุ่ม SCG” ที่อำเภอน้ำพอง รีบไปถามกันเองนะ หรือหากไม่มีที่ดิน พอที่จะปลูกต้นไม้ส่งขายเข้าโรงงาน ง่ายสุด…แยกขยะ จากบ้านเลยนะ กระดาษ แก้ว ขยะในครัว นั่นแหละ กระดาษเก่า-ขายได้เงิน เขานำไปเข้าระบบรีไซเคิล
ไหมล่ะ..คิดง่ายๆ ใกล้ตัว อ่อ อีกเรื่อง ที่อยากชวนลงมือทำ ไหนๆ กินข้าววันละสามมื้อ ปลูกผักสวนครัวไว้กินกันเอง บ้าง ดีไหม… โหระพา กระเพรา แมงลัก ตะไคร้ ใบมะกรูด มะนาว มะละกอ อีกตั้งมากมาย….เก็บกินได้ทุกวัน ประหยัดได้หลายเงินนะ…
