อาบป่า ท้าใจ @ ขอนแก่น (ภาคที่ 5/6)

8 ตุลาคม 63 08:57:02

คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”

โดย “น้องดอกคูน”

….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูน และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….

เคยอ่านข่าว คน “หลงป่า” กัน ใช่ไหม…หลายคน คง “กลัวป่า” มันคือ ความไม่รู้ ว่าจะเจออะไรบ้าง…แต่มีหลายกลุ่ม ที่ชอบพงไพร ผจญใจแบบหลงไหล ค้นหา เรียนรู้ได้ไม่วันจบ ที่นครขอนแก่น บ้านเฮา…มีป่า ให้ “เดินป่า” หรีอเรียกใหม่ให้กิ๊บเก๋ ว่า “อาบป่า” ด้วยนะ…ขอบอก….

มะ… ไปกันต่อ.. ไม่รอช้า ภาคนี้…ภาคที่ 5 วัดใจ ท้าใจ บางคนของรอที่อุทยานแห่งชาติภูเวียง คณะเดินทางกันมาแรมคืน มีประสบการณ์ร่วมกับหลายกิจกรรม มาบ้างแล้ว

หลายคน บอกว่า รอมานาน สงสัยมานาน ว่า บ้านเฮา…มีป่าให้เดิน ด้วยรึ ? แล้วหน้าตาเส้นทางเป็นยังไง….?

เส้นทางเดินป่า ถูกกำหนดไว้เป็นจุดที่มีการอำนวยความระดับ ให้เดิน เป็นร่องทางเดินเท้า ระยะทาง 3.04 กิโลเมตร สองข้างทาง ยังคงเป็นป่าสมบูรณ์ ของลักษณะ “ป่าดิบแล้ง”

“ป่าดิบแล้ง” มีลักษณะ ของพืชพรรณ ที่เกิดขึ้นตามภูมิประเทศ ที่มีระดับสูงกว่าระดับน้ำทะเล ราว 300-600 เมตร ต้องผจญกับความแล้ง 3-4 เดือนต่อปี เป็นไม้ผลัดใบ ได้แก่

ไม้ยาง ไม้ตะเคียน

ในพื้นที่ ของอุทยานแหงชาติภูเวียง แห่งนี้ มีพื้นที่ป่า ราว 200,000 ไร่ มีเจ้าหน้าที่ของกรมอุทยาน สัตว์ป่าและพรรณพืช คือ เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า ราว 100 นาย จึงเป็นการดูแล ราวกว่า 2,000 ไร่ ต่อนาย ว้าวววว….

กิจกรรม “ท้าใจ” บนเส้นทางเดินป่า โดยมีเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า ช่วยนำทาง พวกเรา เดินเท้า เรียงแถว เดินทีละคน ต้องมองที่พื้น และแหงนมอง รอบข้าง ท้องฟ้า เป็นระยะๆ วันนั้นฝนพรำเม็ด ที่หยุดแล้ว ป่าจึงชื้น ไม่ร้อนอบ สีเขียวของใบไม้ ชื่นตา พวกเขาอยู่กันแบบเอื้ออาทร เป็นสมดุล ระหว่างกัน ให้การดำรงอยู่ของธรรมชาติ ไม่มากไป ไม่น้อยเกิน

เมื่อคืน ก่อนหน้า พายุ ลมแรง จึงพบร่องรอยการหักโค่นของ บางต้น ที่เสียดเบียดเพื่อนๆ ขึ้นไปรับแสงอาทิตย์ ขวาง เป็นระยะๆ บางจุด ต้องเดินลัดเลาะ อ้อม เบี่ยงซ้าย-ขวา มีสะพานไม้ มีลำธารเล็กๆ

บางจุด มีไม้ท่อนใหญ่ ที่ตัดต้นไม้ลงมาแล้ว ท่อนมหึมา วางทิ้ง รอวันผุพัง เจ้าหน้าที่เล่าว่า เป็นฝืมือของพวกลักลอบเข้ามาตัดไม้ พอทางการประกาศปิดป่า เมื่อปี 2508 จึงเหลือซาก อย่างที่พวกเราเห็น นี่แหละ… ไม่งั้น คงเตียนไปแล้ว…

ชวนชม ชี้ชม กันเป็นจุดๆ ที่พบเจอ ชีวิตของป่า มีกิ้งกือ มีเห็ด มีปลวก มีรอยหมูป่าออกหากิน มีต้นไทร มีกาฝาก เพลินใจ

หลายคน สารภาพว่า “รักป่า” ขึ้นมาอีกเยอะ พวกเขาเป็น ต้นน้ำ ที่ช่วยอุ้มน้ำ สร้างฝน และเป็น “ปอด” ฟอกอากาศดี ให้มนุษย์

เวลา 2 ชั่วโมง กับอีก 1 นาที จึงมีความหมาย กับการ “อาบป่า” เหนือคำบรรยาย บ้านเฮา-ขอนแก่น นี่แหละ มีป่า มีเขา มีอุทยาน ให้มาเยือนยามกันด้วยเด้อ….

“ท้าใจ” แล้ว “ได้ใจ” มีอะไร อีกหลายอย่าง ที่น่าเรียนรู้ โควิด-19 มีส่วนสำคัญ ที่ทำให้เราหันกลับมา มองบ้านเราเอง….. เหรียญมีสองด้าน ชีวิต มีดำ-ขาว เช่นกัน

ติดตาม ภาค 6-ภาคสุดท้าย ของ กิจกรรม ทดสอบเส้นทางนี้ กับ จังหวะชีวิต ของป่าเขา…ในภาคต่อไป……ต้นยาง ที่ใหญ่ที่สุด ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ยืนต้น อยู่ที่บ้านเฮา..นี่แหละ… รู้กันยัง……?

ต้นไม้ ต้องลมฝน ล้มต้นลง สามัคคี คือพลัง ช่วยกันขยับออกจากเส้นทาง