กินเตี๋ยว ครึ่งชาม @ ขอนแก่น (เศรษฐกิจ ฉบับ ชาวบ้าน ตอนที่ 1/4)
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูน และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….
ชีวิตที่นิ่ง ที่ต้องป้องกันตัวเอง จากสถานการณ์โควิด-19 อาจทำให้ชีพจรของสังคม เดินช้าลงบ้าง เพื่อสร้างภูมิคุ้มกัน สร้างความมั่นใจ ว่าปลอดภัย
อาจเป็นช่วงจังหวะดี ที่พวกเราได้จัดเวลา เรียนรู้ เรื่องราวโดยรอบตัว
จังหวะนี้ จึงขอแชร์ ความเข้าใจ เศรษฐกิจ ฉบับ ชาวบ้าน สัก 4 ตอน อ่านกันพอเพลิน จากที่คิดกันว่า เรื่องเศรษฐกิจ ช่างไกลตัว เข้าใจยาก นักวิชาการจ๋า
แต่วันนี้…โลกเปลี่ยนไป ใบเล็กลง จากการสื่อสารที่วิ่งเข้ามาประชิดตัว และเราต้องบริหารจัดการ เข้าใจ ทุกเรื่องราว จึงจะใช้ชีวิต อย่างมีความสุข ตามอัตภาพของตนเองได้
ขอเริ่มด้วย คำว่า “เงินเฟ้อ” ฟังดู เฟ้อ เฟ้อ …ไม่เข้าใจ ยากจัง….
ง่ายๆ นะ คำนี้ ใช้ความรู้สึกมาจับ… เราจะรู้สึกว่า มัน ลอย..ลอย…ฟุ้ง..ฟุ้ง..ในอากาศ ใช่ไหม… นั่นแหละ อารมณ์นั้น
อาการลอยได้ แสดงว่า เบากว่า อากาศ เงินเฟ้อ จึง คือ อาการของเงินเบาๆ มีค่าน้อยลง จากเมื่อก่อน ก๋วยเตี๋ยว ชามละ 10 บาท วันนี้ เราต้องใช้เงิน 30 บาท เพื่อ ซื้อก๋วยเตี๋ยว ให้ได้เท่ากับชามที่เคยซื้อ เมื่อ 10 ปี ก่อน หรือ ซื้อได้ ครึ่งชาม นี่แหละ…เขาเรียกว่า เงินเฟ้อ
เงินเฟ้อ ที่มีตัวเลข เพิ่มขึ้น หมายถึง ค่าครองชีพที่สูงขึ้น หรือเรียกกันอีกคำว่า “ดัชนีราคาผู้บริโภค “ เคยได้ยินรายงาน บ่อยๆ ใช่ไหม…ลองอ่านค่ากันหน่อยนะ หากตัวเลขสูงขึ้น แสดงว่า เงินเฟ้อเพิ่มขึ้น และต้องใช้เงินซื้อก๋วยเตี๋ยวเพิ่มขึ้น หรือได้ชามเล็กลง/ลูกชิ้น น้อยลูกลง
รอบๆตัว ดูได้ หากข้าวของแพงขึ้น แสดงว่า เงินเฟ้อสูงขึ้น เขามักจะเทียบ เป็นรายเดือน หรือรายปี เทียบกัน และอาจแยกเป็นหมวดสินค้า แยกเป็นรายภาคทางภูมิศาสตร์
เงินเฟ้อ มักจะรายงานควบคู่ไปกับ อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ ที่วัดค่าด้วยคำว่า GDP ว่าเติบโต หรือ ติดลบ
ค้าขายไม่คล่อง ขายของได้น้อยลง มีหนี้สิน มีลูกหนี้ ไม่เซ็งลี้… คือ อาการของเศรษฐกิจติดลบ ค่าครองชีพ หรือเงินเฟ้อ จึงเพิ่มขึ้นน้อยมาก
ในยามนี้ เชื่อกันว่า มีหนทาง “เอาชนะ” เงินเฟ้อ คือ การใช้โมเดลเศรษฐกิจพอเพียง ของในหลวงรัชกาลที่ 9 พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย
เราปลูกข้าว ปลูกผัก เลี้ยงหมู ไก่ ปลา ทำกิน ทำขาย เป็นดัชนีแห่งความสุข ที่วัดได้ ด้วย “ดัชนีใจ” …..
คราวนี้ พอได้ยินคำว่า “เงินเฟ้อ” น่าจะพอเข้าใจกันได้เลาๆบ้างล่ะ…..จำแม่น ว่า เหมือนกินเตี๋ยวได้ครึ่งชาม ไงล่ะ…..
