เด็กชายใน Boystown @น้ำพอง
11 มกราคม 61 01:56:19
คอลัมน์ “รู้จริง ถิ่นเฮา”
โดย “น้องดอกคูน”
….เรื่องเล่า อ่านสนุก ซอกมุมของบรรพบุรุษ และมองออกไปเบื้องหน้า ในบริบทของ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เมื่อทุกเรื่องม้วนร้อย เป็นมิติเดียวกัน เหลืองสะพรั่งของดอกคูณ และ เสียงแคน แล่นแต้ มาแล้ว………….
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
“โอกาส” สำคัญต่อชีวิต ต่อให้แสนเก่งแต่ไร้โอกาส ก็ไลฟ์บอย และในที่ ที่ขาดโอกาส มักจะมีเพื่อนมนุษย์มาหยิบยื่นให้ เป็นที่น่าประทับ ของผู้รับ และภูมิของผู้ให้ ที่จะเห็นผลผลิตของโอกาสนั้น
วัยเด็ก ต่อวัยรุ่น ย่อมวุ่นๆ วัยโฮโมน หากได้รับ โอกาสและการชี้แนะ ที่ถูกต้อง พวกเขาย่อมจะเป็น “คนดี มีคุณภาพ” ของสังคมไทย
“ความยากจน” ทำให้ขาด “โอกาส” คุณ Joe Human ชาวอังกฤษ เขาเป็นสมาชิกสโมสรโรตารี ที่มีโอกาสมาเยือนเมืองไทย และพบว่าเด็กๆชาวอีสาน หากเติมเต็มชีวิตของพวกเขา จะช่วยให้คำว่า “ชีวิต” มีความหมายยิ่งขึ้น เป็นการทำงานร่วมกันกับสโมสรโรตารีขอนแก่น-สโมสรแห่งแรกของจังหวัดขอนแก่น มีอายุการก่อตั้ง 40 ปี และต่อมาอยู่ในความดูแลของสโมสรโรตารีน้ำพอง เพราะอยู่ในพื้นที่อำเภอน้ำพอง
คุณ Joe Human เป็นผู้ก่อตั้ง Boystown ในประเทศไทย มอบทุนบริจาคประเดิมในการก่อตั้ง เมื่อปี 2532 บนเนื้อที่ราว 30 ไร่ ตำบลหนองกุง อำเภอน้ำพอง ไม่ใช่เรื่องใหม่ หรือเรื่องแปลก เพราะในต่างประเทศก็มีการจัดตั้ง เช่นนี้กันมาแล้ว เขาบรรจุเป็นเงินบริจาคทุกปีจากกิจการของเขาในประเทศอังกฤษ และสโมสรโรตารีในประเทศไทย ช่วยกันระดมทุนมาช่วยสนับสนุนในเวลาต่อมา
ชื่อบอกอยู่แล้ว ว่า ไม่รับเด็กผู้หญิง………เขารับเด็กชาย วัย 12-18 ปี เป็นวัยเรียนชั้นมัธยมต้น จนถึงมัธยมปลาย รับมาจากทั่วภาคอีสาน เป็นเด็กกำพร้า-ไม่มีพ่อแม่, เด็กยากจน ที่จบการศึกษาภาคบังคับ ชั้นประถมหก ให้มีโอกาสเรียนต่อ จนจบชั้นมัธยมปลาย และก้าวสู่การเรียนในระดับที่สูงขึ้น ตามความสามารถ ปีแรก รับเด็กชายเริ่มต้นที่ 12 คน จนเต็มอัตราปีละ 40 คน ในเวลาต่อมา และรับเด็กชายเท่ากับจำนวนที่เด็กจบชั้นมัธยมหก ออกไป
ที่นี่…เป็น “บ้าน” ให้เด็กๆได้พักพิง มีที่นอน มีโอกาสไปโรงเรียน 2 แห่งที่จัดไว้ให้ คือ โรงเรียนชุมชนหนองกุง และ โรงเรียนน้ำพองศึกษา มีการจัดระเบียบของบ้าน มีการแบ่งงานกันทำ เด็กวัยนี้พลังเยอะ พวกเขาช่วยกันดูแล เป็นแผนกๆ เช่น ทำอาหาร ปลูกผัก เลี้ยงไก่ ซักผ้า และอื่นๆ ให้กับพี่น้องทุกคนที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
ทุกเช้าวันทำการ คุณปราโมทย์ คลังเกตุ ผู้ช่วยผู้อำนวยการบอยส์ทาวน์แห่งนี้ จะขับรถสองแถว พาน้องๆทั้ง 40 คน ไปส่งที่โรงเรียนทั้งสองแห่ง โดยรับเงินค่าอาหารกลางวัน คนละ 30 บาท ต่อวัน ใครประหยัด เก็บออมจะสะสมเงินได้จำนวนหนึ่ง เพื่อซื้อของที่ชอบใจได้เอง และเมื่อเลิกเรียนแล้ว พวกเขาจะเดินกลับมาเอง ด้วยระยะทางราวสองกิโลเมตร
กิจกรรมหลังเลิกเรียน พวกเขากระจายตัวกันไปทำงาน ตามที่ได้รับมอบหมาย ตกเย็น ทานข้าวเย็นร่วมกัน เข้าห้องรวมอ่านหนังสือ ทำการบ้าน เข้านอน ไม่เกินสามทุ่ม ในวันหยุดพวกเขาจะได้รับอนุญาตให้กลับบ้านได้ หรืออาจพักอยู่ที่บ้านพักแห่งนี้ก็ได้
“ Boystown” จึงเป็นเสมือนบ้านพัก ของเด็กชาย จำนวน 40 คน เพื่อเข้ามาเรียนหนังสือ สำหรับเด็กชายชั้นมัธยมต้นจนจบมัธยมปลาย ให้มีโรงเรียนได้เรียน ให้มีที่นอน ให้มีข้าวกินทุกมื้อ ให้มีเสื้อผ้า และที่สำคัญ คือ “โอกาส” ที่พวกเขาจะใช้กำหนดชะตาชีวิตอนาคตของตัวเองได้ จากวันนั้น ถึงวันนี้ ยาวนานมาต่อเนื่อง 29 ปี สร้างคนดี ให้กับสังคม ที่เริ่มจากเด็กชายตัวน้อยจนเติบใหญ่
“วันเด็ก” ปี 2561 คือวันเสาร์ที่ 13 มกราคม 2561 จึงเป็นอีกปีเวียนมา และมีความหมายกับเด็กและเยาวชนไทย พวกเขาคือ คนรุ่นต่อไปที่ผู้ใหญ่ในวันนี้กำลังจะส่งต่อบ้านเมืองไปให้ ให้สมยุค “ไทยแลนด์ 4.0”
ลองถามตัวเองว่า …วันนี้ …เราได้มอบ “โอกาส” อันแสนธรรมดาของเรา ให้กลายเป็นความหวังอันยิ่งใหญ่ของเด็กๆ เยาวชน ของบ้านเฮา กัน รึยัง……รู้จริง ถิ่นเฮา….
คุณปราโมทย์ คลังเกตุ ผู้ช่วยผู้อำนวยการ Boystown ขอนแก่น วัย 42 ปี เขาเป็นเด็กชายรุ่นแรกของบ้าน Boystown ขอนแก่น เมื่อ 29 ปี ก่อน เล่าว่า โอกาสทางการศึกษาที่เขาได้รับ จนจบปริญญาโท ประหนึ่งเป็นการเปลี่ยนสายน้ำแห่งชีวิต วันนี้เมื่อผู้ใหญ่ให้กลับเข้ามาช่วยดูแลน้องๆ เขาจึงเต็มใจ เต็มที่ เพราะรู้ซึ้งถึงบุญคุณของบ้านหลังนี้เป็นอย่างดี
กิจกรรมสันทนาการ ที่มอบให้กัน ระหว่าง พี่ ๆ น้องๆ คือ เสียงเพลง และตัวโน้ตจากกีต้าร์ตัวโปรด
ปลูกผัก ปลอดสาร ไว้กินเอง
เลี้ยงไก่ ไว้กินไข่และเป็นโปรตีน บำรุงร่างกาย
บ้านพักพิง ที่มอบ “โอกาส” ทางการศึกษา ท่านใดประสงค์จะสนับสนุน แจ้งที่คุณปราโมทย์ 089 842 8147
