ตั้งชื่อตอนให้ ประชดรัก ยังกะจิ๊กโก๋อกหัก ปานนั้นแหละ… ยุคนี้ ข่าวร้าย ลงฟรี..ข่าวดีเสียเงิน-และไม่ค่อยมีใครยอมเสียเงินซะด้วยนะ เพราะรู้ว่าเป็นยุคที่ สื่อถูกดิสรับ…

 

เราลองมาตั้งสมมุติฐาน ตั้งปุฉา ถามกันแบบสนุก แต่มีสาระ น่าคิดตาม แล้วจึงหันมาพัฒนา เพื่อตอบโจทย์ ในใจของคนไทยทุกคน ว่า  เราจะธำรง รักษาศิลปะ วัฒนธรรม ของบรรพบุรุษกันไว้ให้ไปถึงลูกหลาน อย่างไรดี  

 

นึกถึง..พูดถึง…นครขอนแก่น  นักท่องเที่ยวจะคิดถึงอะไร ในแว่บแรก…คุณมองการค้า การลงทุน เมืองศูนย์กลางของอีสาน เมืองที่กำลังจะมีรถไฟฟ้า  เมืองที่มีคุณหมอมากที่สุด รองเพียงกรุงเทพ เท่านั้น หรืออื่นใด…..

 

อีกแว่บ… หลายคนอาจคิดถึง ผ้าไหม…ใช่..ใช่ เมืองเฮาเด่นเรื่องผ้าไหม สมเด็จพระนางเจ้าฯ ทรงส่งเสริมกลุ่มแม่บ้านทอผ้า อำเภอที่โด่งดัง เป็นที่รู้จัก คือ อำเภอชนบท และกระจายไปชุมชนรอบๆ

 

“อำเภอชนบท”   อ่านชื่อ ฟังเสียง แล้วประหนึ่ง เป็นบ้านนอกคอกนา แต่ชื่อนี้มีที่มา จากประวัติศาสตร์ของเมือง ชื่อนี้ มาจาก คำว่า “ชล” ที่แปลว่า สายน้ำ  และ “บถ” แปลว่า ทางเดิน รวมความ ว่า ชุมชนนี้เป็นเส้นทางเดินของน้ำ มีประวัติศาสตร์การก่อตั้งมายาวนาน ตั้งแต่ ปี 2369 หรือ ราว 193 ปี ที่ผ่านมา จากความเดิม “ชลบถ” จึงแปรสภาพมาเป็น คำเขียนว่า “ชนบท” ของวันนี้ที่เราเห็นกัน 

 

เมืองทุกเมือง ย่อมมีรากเหง้า ของตัวเอง  หันกลับมามอง ก่อนเดินทางต่อ เป็นเมือง  “Smart City“ เมืองแห่งความทันสมัย ความภูมิใจจากบรรพบุรุษ ย่อมเป็นเรื่องที่คนยุคนี้ติดมือไปกับความเจริญด้วยเช่นกัน

 

ศิลป วัฒนธรรม ประจำเมืองขอนแก่น ที่เป็นที่รู้จัก คือ ผ้าทอมือจากชนบท นี่แหละ จึงเป็นที่มาของการจัด “งานไหม” ต่อเนื่องยาวนานมา 41 ปี

จังหวัดขอนแก่น จึงมีงานประเพณีประจำจังหวัด ที่คนรุ่นเก่า รุ่นใหม่ ได้ส่ง-รับ กันไปอีกยาวไกล ให้กลายเป็นความมั่นคงทางวัฒนธรรม เล่าขาน อวดลูกหลานได้

มนุษย์ที่มีรากเหง้า ย่อมประหนึ่งต้นไม้มีรากแก้ว ที่จะช่วยให้ลำต้นแข็งแรง ยึดโยง เติบโต มั่นคง “ไม่มีไหม….ไม่มีเรา”  จึงไม่ไกลเกินกว่าจะเชื่อมกลับมาถึงรากของเมือง